کنترل شیمیائی علفهای هرز مزارع چغندرقند

به منظور کسب اطلاعاتی در مورد اثر بخشی علف کشهای پیرازون (25ˆ3 کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، سیکلوایت (60ˆ3 کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، دالاپون (30ˆ4 کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، دسمدیفام (62ˆ0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، فن مدیفام (62ˆ0کیلوگرم ماده موثر در هکتار)، ستوکسیدیم (38ˆ0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار) و فلوآزیفوپ - بوتیل (38ˆ0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار) و اثرات تلفیقی آنها بر کنترل علفهای هرز و بر خصوصیات رشد، عملکرد، خصوصیات فیزیکی (نیروی برش و مقاومت فشار)چغندرقند آزمایشی در سال 1370 در ایستگاه تحقیقاتی - آموزشی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان واقع در لورک نجف آباد بعمل آمد. در این آزمایش 9 تیمار علف کش همراه با شاهدهای وجین و علف هرز در یک طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرارگرفتند. تاج خروس وحشی، سوروف و ارزن وحشی مهمترین علفهای هرز مزرعه بودند. علفهای هرز سلمک ، کنف وحشی، بارهنگ ، پنیرک و پیچک صحرایی با تراکم پایینی در مزرعه مشاهده شدند. رقابت شدید علفهای هرز سبب گردید که عملکرد بسیار پایین تری توسط شاهدعلف هرز (5ˆ11 تن در هکتار) در مقایسه با شاهد وجین (9ˆ63 تن در هکتار) به دست آید. مقایسه میانگین تیمارها برای مجموع تعداد و مجموع وزن خشک کلیه علفهای هرز در نمونه برداری اول (30 روز بعد از کاشت) نشان داد که تیمار مخلوط علف کشهای پیرازون وسیکلوایت بطور رضایت بخشی تراکم علفهای هرز را کاهش دادند. مصرف این علف کشها حساسیت علفهای هرز فرار کرده از کنترل را نسبت به علف کشهای پس رویشی افزایش داد.در نتیجه تیمارهای تلفیقی علف کشهای پیرازون و سیکلوایت (بصورت پیش از کاشت) همراه با علف کشهای دسمدیفام و فلوآزیفوپ - بوتیل (تیمار تلفیقی "الف ") و یا همراه با فن مدیفام و ستوکسیدیم (تیمار تلفیقی "ب ") بیشترین اثر بخشی را در کاهش مجموع تراکم (به ترتیب 0ˆ98 و 7ˆ96 درصد) و مجموع وزن خشک (به ترتیب 9ˆ90 و 8ˆ90 درصد) علفهای هرزرا نسبت به شاهد علف هرز در نمونه برداری سوم (160 روز بعد از کاشت) نشان داد. تیمارهای تلفیقی علف کشهای فوق الذکر از طریق کاهش رقابت علفهای هرز موجب افزایش تعداد برگ سبز در بوته، قطر سایه انداز بوته، شاخص سطح برگ ، وزن خشک اندام هوایی سبز، طول، قطر، وزن تر و وزن خشک غده، عیار قند، خصوصیات فیزیکی (نیروی برش و مقاومت فشار) و عملکرد نهایی محصول گردیدند. با این حال عملکرد غده و شکر سفید قابل استحصال از تیمار تلفیقی "الف " (به ترتیب 80ˆ53 و 90ˆ6 تن در هکتار) و تیمار تلفیقی "ب "(به ترتیب 30ˆ53 و 20ˆ7 تن در هکتار) از شاهد وجین (به ترتیب 90ˆ63 و 80ˆ7 تن در هکتار) پایین تر بود. این کاهش در عملکرد چغندر را ممکن است به خسارتهای وارده از مصرف علف کشها، بخصوص تلفیق پیرازون و سیکلوایت بصورت پیش از کاشت ، نسبت داد .مطالعات بیشتری جهت تعیین مقدار مناسب این علف کشها برای کنترل موثر علفهای هرز بدون خسارت بر رشد و عملکرد چغندرقند ضرورت دارد.